حرف های ناگفته درباره چین و چینی ها

 

تیانجین شهر ساحلی کوچکی در نزدیکی پکن به شما می یاد که با قطارهای سریع السیر چینی در کمتر از 40 دقیقه قابل دسترس هست. البته از هتل ما باید یه مسیر طولانی تا ایستگاه قطار رو هم در نظر می گرفتیم که نهایت کمتر از یکساعت بعد به ایستگاه قطار رسیدیم.

با دنبال کردن تابلوهای راهنما، خیلی راحت صف خرید بلیط قطار رو پیدا کردیم و دقایقی بعد با کلی شور و اشتیاق نوبتمون شد. بعدشم با تلاش بسیار و بکار بردن زبون بین المللی اشاره و گوگل ترانسلیت به فروشنده حالی کردیم که بابا می خوایم بریم تیانجین و اونم اول همه پول خرید بلیط یکطرفه رو ازمون گرفت و بعد گفت خوب حالا پاسپورتتونو رد کنید بیاد! ما که انگار برق گرفته بودمون گفتیم که بابا مگه می خوایم بریم خارج! پاسپورت واسه چی؟ اما این چینی ها خیلی زبون نفهمنن و کلا چون تو سیستم اطاعت محض از دستورات بزرگ شدن، هیچ رقمه جا نداری تا چونه بزنی و ما هم که پاسپورتمونو تو هتل جا گذاشته بودیم و حالا حسابی حالمون گرفته شده بود، دست از پا درازتر پولمونو پس گرفتیم و کلی حسرت به دل این تیانجین وامونده شدیم!

شیوه عبادت هم در نوع خودش جالبه! بطوریکه زائرین متعصب با هر شکل و ظاهر متفاوت هرکدومشون یه زنبیل پر چوب عود در دست دارن و  وقتی وارد می شن در هر مرحله و هرحیاط یک آتشدان قرارداره که چند تا دونه از اون عود ها رو داخل مجمر می اندازن!

دیوار چین

با طلوع آفتاب دیگه حالا نوبت به بازدید از شگفت انگیز ترین  مکان توریستی چین یا همون دیوار معروف چین رسیده بود. شرح افسانه ها و اغراق های مربوط به این دیوار عظیم اونقدر زیاده که طبق گفته توریست های تور چین عملا برخی از اونا مثل امکان دیدن دیوار چین از ماه و یا اینکه این دیوار جزو عجایب هفتگانه جهانه همچنان به عنوان اشتباه مصطلح در برخی جاها روایت میشه.تکمیل دیوار چین از دوهزار سال پیش تا همین حدود 400 سال قبل طول کشید و برخلاف تصور این دیوار نتونست سدی در مقابل حمله چنگیزخان مغول به حساب بیاد و او با دور زدن دیوار چین رو هم از تاخت و تاز خودش بی نصیب نکرد و اونطور که چندماه قبل تو یکی از برنامه های مستند می گفتن بازماندگان نسل این آقای چنگیز خان که ماشالله از نگاه تعدد زوجات حسابی اهل خونه و خونواده بوده اکنون به بیش از 32 میلیون نفر در سطح منطقه شرق آسیا می رسه!

سفرنامه ای به باکو در آذربایجان

زیبا ترین خیابان شهر باکو ، خیابان تاگووا است . این خیابان خیلی شیک و زیبا است. پر از مغازه ها و رستوران های خوش رنگ و لعاب هستند. در مدتی که در باکو بودیم به مرکز خرید پارک بولوارد رفتیم . پارک بولوارد مرکز خرید بزرگی است که نزدیک دریا هم هست. اگر می خواهید در مرکز شهر هتل بگیرید باید یکی از هتل های هیلتون ، پارک این ، جی دبلیو آبشرون را انتخاب کنند و نوع رو به دریا بگیرند. این هتل ها و مرکز خرید پارک بولوارد در مرکز شهر قرار دارند.

ما می خواستیم تور کشتی بگیریم که هزینه عادی آن 5 مانات بود . ولی باید تعداد حداقل شرکت کنندگان 100 نفر می شد. ما فقط 20 نفر بودیم و نمی خواستیم هزینه ی بیشتری بدهیم. به خاطر همین تور کشتی هم کنسل شد. تورمکان های تاریخی برگزار می شد ولی من دوست نداشتم به مکان های تاریخی بروم.

در کنار پارک بولوارد کافه های کوچک و زیبایی قرار دارد . کافه ها رو به دریا هستند و چای و قهوه و قلیون سرو می کنند. ما به یکی از این کافه ها رفتم و بر روی صندلی ها نشستیم چون هوا سرد بود برای ما پتو آوردند و ما پتوها را دور خودمان پیچیدیم. البته در کنار کافه نرده هایی قرار داشت و باعث می شد شما نتوانید به کنار اسکله بروید. مردم باکو اصلا انگلیسی بلد نبودند و نمی توانستیم به راحتی ارتباط برقرار کنیم. فقط چند تا از مغازه دار ها بودند که چند تا کلمه فارسی بلند بودند و خیلی کم می توانستیم صحبت کنیم.

یکی از رستوران هایی که به ما خیلی سفارش می شد برویم ، رستوران شیکه بود. ما از یک تاکسی خواستیم ما را به این رستوران معروف ببرد . پرسنل رستوران لباس های محلی پوشیده و خیلی زیبا بودند. در کنار رستوران مغازه ای بود که لباس های محلی می فروخت. فضای داخل رستوران بسیار زیبا بود، دکوراسیون رستوران از جنس چوب بود. ما در رستوران شیکه ، لوله کباب سفارش دادیم . سه قطعه کباب ، مثل کباب کوبیده ایرانی، فقط قطور تر . خیلی خوشمزه بود.انواع دسر و پیش غذا هم دادند. قیمت هر کباب به همراه مخلفات 10 مانات شد. ما برنج هم سفارش دادیم . برنجی که آوردند هم خیلی خوب بود مثل برنج ایرانی با همان عطر و بو. دوغ یا به زبان ترکی آیران باکو خیلی خوشمزه بود که طبق نظر توریست های تور باکو لذیذ بودند رو شما هم حتما بخورید. چند نکته کوچولو هم در ادامه ذکر می کنم.  پول رایج کشور باکو مانات می باشد. هر مانات تقریبا 2400 تومان بود.